Być szczęśliwie razem, to coś więcej niż partnerstwo, romans czy kontrakt małżeński,
– uważa Małgorzata Przygońska.
– Proszę powiedzieć, jaka idea przyświecała Pani, gdy zdecydowała się założyć stronę https://zwiazki.com.pl ?
Bycie razem to sztuka i umiejętność życia, która wymaga od partnerów dojrzałości, samoświadomości, wiedzy i umiejętności. Możemy uczyć się na własnych błędach, doświadczając po drodze bólu i rozczarowań, ale czasami samodzielnie trudno jest dostrzec istotę problemu i znaleźć właściwe rozwiązanie.
Poprzez stronę https://zwiazki.com.pl/ zapraszamy, do udziału w warsztatach i kursach wspierających rozwój osobisty i duchowy. Pokazujemy uczestnikom jak, docenić i pokochać siebie. To jest bowiem jeden z najważniejszych warunków zbudowania szczęśliwego związku. Moim celem i mojego partnera jest: Cudowne łączenie ludzi – w miłości, dla osiągnięcia szczęścia, zdrowia i bogactwa. Zajęcia indywidualne i grupowe pozwalają zbliżyć się partnerom do siebie, otworzyć na miłość, porozumienie, rozwiązywać kreatywnie pojawiające się problemy, cieszyć się byciem z sobą.
Jak to bywa do zaistnienia ZWIĄZKÓW zainspirowali mnie moi przyjaciele, którzy zresztą stworzyli dla mnie tę stronę fizycznie i graficznie, a ja włożyłam w nią całe swoje doświadczenie i wiedzę. Nie miałam wtedy właściwie pojęcia o potędze internetu. Jedyne co potrafiłam, to wysyłać i odebrać maile. Samo powstawanie strony, wybór i decyzja o nazwie, wszystko to skłaniało mnie do refleksji nad tym zagadnieniem. Natomiast osobiste doświadczenie co do związków i wieloletnie doświadczenie jako terapeuty, uprawniało mnie do takiej decyzji, tym bardziej, że w codziennej praktyce spotykałam się z brakiem podstawowej wiedzy na temat funkcjonowania w związkach. Trudno się zresztą dziwić, bo przecież nigdzie nas tego nie uczono, a i z domów rodzinnych wynieśliśmy nienajlepsze wzory. Minęło kilka lat, a ZWIĄZKI są całkowicie aktualne. Wszystko zresztą co zawarliśmy w misji dzieje się na naszych oczach i nas zachwyca, bo program jest szeroki, a kolejne moje, czy Jacka przedsięwzięcia ją wypełniają.
– Jakie na przykład?
Nasze zainteresowania się rozszerzyły o zdrowie fizyczne i psychiczne, o kreatywność, staliśmy się nauczycielami sztuki Vedic Art, nauczyliśmy się cyfrologii i wykorzystujemy ją w pracy z partnerami. Otworzyliśmy kolejną stronę https://vedicart.pl Ciągle pojawiają się nowe tematy i sfery życia, które nas pasjonują. Cuda dzieją się dla nas na co dzień, uczestnicy naszych warsztatów też ich doświadczają i w taki to oto sposób razem się rozwijamy. To razem jest kluczem dla każdej pary, która chce nie tylko przetrwać, ale żyć z pasją, ciekawie i pełnią swoich możliwości. Promujemy świadomy, kreatywny, trzeźwy i przytomny styl życia, w zgodzie z naturą i prawami Wszechświata. Dziś nasza idea to CUD ŚWIADOMEGO ŻYCIA.
– Co Pani zdaniem jest niezbędne, aby zbudować i utrzymać trwały związek?
Myślę, że związku nie należy utrzymywać, to wolny wybór towarzyszenia sobie w życiu wzajemnie i stały ruch energii płynącej od serca do serca. Być szczęśliwie razem to coś więcej niż partnerstwo, romans czy kontrakt małżeński. Jeśli stworzyliśmy związek świadomie, w oparciu o równość, dojrzałość i gotowość obojga, to dzięki wzajemnej uważności pozostaniemy razem. Najważniejsze, żeby towarzyszyły nam czyste intencje, gdy decydujemy się być razem lub wstąpić w związek małżeński. Bardzo istotna jest komunikacja, ale kiedy jesteśmy otwarci i szczerzy wszystko jest możliwe. Konieczna jest też wzajemna akceptacja, siebie i partnera oraz obu rodzin bez warunków i zastrzeżeń. W imię miłości żaden z partnerów nie może zapomnieć o sobie i własnym rozwoju, wtedy będzie rozumiał potrzeby drugiej strony i życie będzie się układać harmonijnie w dobrych relacjach ze wszystkimi. Związek bowiem to luksus i komfort, wzajemnego zaufania i powierzenia siebie drugiej osobie, a do tego, trzeba dorosnąć.
– Co to są czyste intencje?
Czystą intencją wejścia w związek jest miłość, którą oboje czują do siebie i z tego powodu chcą iść razem przez życie. Często decydujemy się na siebie, bojąc się samotności lub myślimy, – to już czas na założenie rodziny. Czasem nasza decyzja jest związana z oczekiwaniami rodziców, którzy kochają za bardzo, albo wcale i chcemy w ten sposób uciec z toksycznego gniazda. Zdarza się też nieplanowana ciąża i wpływ środowiska na decyzję, która z gruntu skazuje nas na to samo od czego uciekamy. Partner, którego poznajemy i „kochamy” nie jest taki jak sobie wymarzyliśmy, więc zakładamy, że go zmienimy, wychowamy, zamiast akceptować w pełni i już na starcie. Kierujemy się też względami finansowymi i wygodą. Związek taki nie może się udać, ponieważ założenia były niewłaściwe. Na początku mamy nadzieję, że wszystko jakoś się ułoży, co rzadko bywa prawdą. Z czasem narasta żal, wzajemne pretensje, obwinianie za to co sami stworzyliśmy. Wtedy dzieje się coraz gorzej. Takie związki często trwają bardzo długo, aż któreś z partnerów podejmuje świadomą i słuszną decyzję o rozstaniu.
– Czy według Pani związek formalny jest lepszy niż ten, tzw. wolny?
Myślę, że to kwestia świadomości decyduje, czy ludzie spędzą ze sobą życie i jak, a nie podpis w urzędzie czy przysięga złożona w Kościele. Wciąż nikt jeszcze nie wymyślił gotowej recepty na życie we dwoje. Może być nią zarówno małżeństwo, jak i wolny związek. Najważniejsze jest to, by formę związku, zaakceptowały obie strony, a to czy noszą obrączki ma drugorzędne znaczenie. Formalny związek niesie za sobą przekonanie, że nabywamy prawo własności do siebie i to jest niebezpieczne jeśli nie jesteśmy dojrzali. Mój mąż, moja żona, już samo to sformułowanie wskazuje na własność. Kiedy ktoś teraz czyta moją wypowiedź może pomyśleć, że się czepiam. Otóż takie są najczęstsze relacje. Po ślubie partnerzy bardzo się zmieniają, bo skoro za związkiem stoi dokument potwierdzony powagą Kościoła czy urzędu, to nie trzeba się już starać, zabiegać o siebie, dbać o własną atrakcyjność. Zaczynamy kontrolować, uważając, że teraz nam się należy. Rodzą się oczekiwania, a potem rozczarowania. Chcemy, aby nasza „druga połowa” myślała i zachowywała się tak jak sobie wymarzyliśmy, a to zniewala. Z czasem zobowiązania stają się uciążliwe. Jeśli jednak para podjęła świadomą decyzję o zawarciu związku małżeńskiego, nic i nikt ich do tego nie nakłaniał to umocnią i pogłębią swoją relację. Wtedy głównie będą decydowały wzorce wyniesione z domu, poziom kultury obojga i odpowiedzialność każdego z nich za swoją część funkcjonowania w związku. Natomiast, życie bez ślubu nie daje żadnych złudnych obietnic i gwarancji, a więc wymaga od partnerów, aby pielęgnowali swoje uczucia. Wolny związek ma według mnie tę przewagę nad formalnym, że jak sama nazwa wskazuje, pozostajemy w wolności i każdego ranka podejmujemy kolejną, niczym nieograniczoną decyzję o spędzeniu razem, najlepiej jak potrafimy dzisiejszego dnia. Jak wiadomo miłość może się rozwijać tylko w wolności, więc ten podstawowy warunek jest spełniony, a każdy samodzielnie podejmie decyzję co dla niego jest wartością.
– Czego dziś ludzie, zwłaszcza młodzi, oczekują od związku?
To pytanie jest niewłaściwie sformułowane, ale podkreśla nasze przekonania i idącą za tym rzeczywistość. Tam, gdzie zaczynają się oczekiwania, kończy się miłość. Ma Pani jednak rację, większość, nie tylko młodych ludzi, oczekuje, że partner wniesie w ich życie to czego im samym brak. Oczekują, że wchodząc w związek poprawią swoją sytuacje materialną, podniosą status społeczny, itp. Co gorsza poprzez partnera chcą podnieść poczucie własnej wartości, zyskać pewność siebie. Łudzą się, że zyskają spokój i poczucie bezpieczeństwa. Należy jednak zadać sobie pytanie co ja mogę wnieść do związku, co mogę dać drugiej osobie, czym się podzielić? Najtrudniej jest żyć bez oczekiwań.
– Jakie widzi Pani realne zagrożenia dla współczesnego związku dwojga ludzi?
Dzisiejsze realia życia dają nam nieograniczone możliwości, nie zawsze jednak umiemy z nich korzystać. W naszej kulturze nauczono nas, że mamy się poświęcać dla innych, rezygnować z siebie. Rezygnujemy więc dla dzieci, partnera, zatracając siebie, choć nie możemy zaistnieć w związku, jeśli nas tak naprawdę nie ma. Uzależniamy się tym samym psychicznie i emocjonalnie od partnera. Często też wchodzimy w związek z pępowiną nie odciętą od rodziców, zatracając równowagę w tych relacjach. Zagrożeniem jest też konsumpcyjne nastawienie do życia, chorobliwe dążenie do bogacenia się, zapominając o bliskości i uczuciach. Tworzymy związki bez wzajemnego szacunku, uwagi i porozumienia. Uciekamy od siebie w nałogi, w szeroko pojętym rozumieniu, w alkoholizm, pracoholizm, seksoholizm itd. Nie pozwalamy sobie na szczęście i zadowolenie. Często towarzyszą temu wielopokoleniowe wzorce rodów, które wymagają uwolnienia, żeby para mogła z sobą być i żyć w miłości.
– Czy dzisiejsze związki różnią się od tych choćby sprzed dekady czy dwóch?
Oczywiście, ale to bardzo szeroki temat, mógłby stanowić oddzielny artykuł. Myślę jednak, że wyższa świadomość wpływa na nasze relacje ze wszystkimi. Świadome związki przechodzą obecnie ogromną transformację, opartą przede wszystkim na równości partnerów. Wzajemne dzielenie się obowiązkami, bez potrzeby rywalizacji i udowadniania sobie pozycji, dążenie do wspólnego szczęścia w miłości i harmonii. Najlepszym dowodem na to, że chcemy tworzyć partnerskie związki jest powrót do rozwoju osobistego i duchowego, od którego odeszliśmy w ostatnim czasie. Zmieniło się podejście partnerów do wychowania dzieci, dziś ojciec inaczej się wyraża i spełnia w tej roli niż 30 czy 50 lat temu. Rola mężczyzny znacznie się zmieniła, zresztą mężczyźni czerpią więcej zadowolenia i bardziej spełniają się w roli ojców. Uczestniczą przy narodzinach własnych dzieci i to już myślę pozwala inaczej spojrzeć na rodzicielstwo i partnerkę. Za tym idzie zmiana roli kobiety z …matki Polki, często umęczonej, która nie ma czasu, ani ochoty pamiętać, że jest kobietą, żoną i kochanką, na kobietę spełnioną.
– To dlatego Pani warsztaty noszą tytuł „CUD ŚWIADOMYCH ZWIAZKÓW”
Tak, dokładnie tak. Wszystkim narzeczonym, nowożeńcom, parom decydującym się stworzyć związek i tym, którzy już mają długi staż dedykuję:
Dziesięć przykazań dla wspaniałego funkcjonowania w związku
- Bądźcie wdzięczni
- Ufajcie Bogu, sobie i partnerowi
- Cieszcie się zmianami, sobą i każdym dniem
- Myślcie o sobie wzajemnie jak o spełnionym ideale
- Akceptujcie, doceniajcie i podziwiajcie się wzajemnie
- Myślcie tylko pozytywnie – takie nastawienie czyni cuda
- Dziękujcie sobie za wszystko i proście siebie o wszystko
- Powierzcie Wasz związek Bogu i rozmawiajcie z Nim i sobą otwarcie
- Decydujcie się na dzieci, gdy dorośliście oboje do tego by stać się rodzicami
- Pamiętajcie, że jako para jesteście najważniejsi i że tego będą się uczyć Wasze dzieci
Wywiad opublikowany w styczniowym numerze Młoda Para – 01/2011
